Czy stały kanon lektur szkolnych jest jeszcze aktualny

Niedawne badania przeprowadzone w placówkach oświatowych przez studentów z Uniwersytetu Jagiellońskiego pokazują, że zaledwie co trzeci uczeń przyznaje się do czytania lektur. Co jest tego przyczyną i jakie należy wyciągnąć wnioski?

„Słowacki wielkim poetą był!”

Ci wszyscy, którym nie obce jest dzieło Witolda Gombrowicza „Ferdydurke”, wiedzą doskonale, że tym, co najbardziej zniechęca uczniów do nauki jest właśnie przymus. Sztywny i narzucony odgórnie kanon lektur szkolnych skutecznie powstrzymuje młodych ludzi od samodzielnego szukania i wybierania tego, co ich samych inspiruje.

Skutkiem opisanego stanu rzeczy jest coraz częściej występująca sytuacja, w której uczniowie poznają treść lektur dopiero w trakcie czytania ich na lekcjach języka polskiego przez nauczyciela. Jedyne przygotowanie stanowi co najwyżej zapoznanie się z opracowaniem danego dzieła literackiego.

Co zatem można uczynić, aby zachęcić młodych ludzi do czytania? Przede wszystkim pozwolić im wybierać spośród szerokiej listy pozycji te szkolne lektury, które ich samych w jakiś stopniu zainteresują. Tylko tego rodzaju indywidualne podejście może bowiem sprawić, że uczniowie będą sięgali po lektury szkolne z prawdziwą chęcią i przyjemnością.